zaterdag 27 oktober 2012

Bellevue op tournee

Het leven is een feest maar je moet wel zelf de slingers ophangen. Dat hebben gedaan met een 'Bellevue-concert' op locatie!
Al jarenlang komt de West-Friese familie Brieffies-Mathot naar Bellevue om hier een of meer weken vakantie te vieren. En altijd maken ze muziek, want het betreft hier een gezin met een buitengewoon goed gehoor. Neem Margaret Mathot, beroepsfluitiste van naam, die optredens geeft tot in de Westerkerk te Amsterdam aan toe! Of haar man Frans, die een pracht van een stem heeft en met veel smaak Engelse liederen van onder meer Vaughan Valentine ten gehore brengt.
Ik heb geen verstand van de leer der erfelijkheid, maar tellen kan ik wel. En dan is één en één zo maar twee, dus zijn de kinderen bar muzikaal. Hugo bijvoorbeeld speelt piano. En dan niet zo maar een beetje vrolijke Vlooienmarsen en zo, maar prachtige lyrische liederen van onder anderen Edward Grieg. Zijn broer Floris bespeelt de cello en strijkt in het Noord-Hollands Jeugdorkest, terwijl zus Hedwig prachtig harp speelt. Tafelharp in dit geval, want de concertharp paste niet in de Fiat 500.
Enfin, vorig jaar gaf dit gezin al een gloedvol optreden in onze bistro Moux-sur-Mer, maar dit jaar kozen we ervoor met z'n allen op tournee te gaan. Naar Lucenay l'Evèque om precies te zijn, toch al gauw zo'n 15 km verderop. Daar staat een mooie uitspanning die La Roseraie heet, waar Ellen (chef-kok) en haar Menno (gastheer) graag meewerkten en spelers plus publiek heerlijke gerechten en dito wijnen voorschotelden.
Om kort te gaan, iedereen speelde en zong prachtige werken van J.S.Bach, Händel, Grieg, de Dubliners (Floris op de cello met oom Hans Valentijn op gitaar), andere Valentine, Boudewijn de Groot (ook Hans, die goed zingt), Jaap Fischer, Yann Tiersen en Adèle.
En die laatste vormde een mooie toegift door wat we welhaast een wonderkind mogen noemen: Gerald Fontaine, zoon van slager Sebastien en zijn vrouw Corinne uit ons dorp. Anderhalve turf hoog speelt en zingt hij de sterren van de hemel. Zonder teksten, zonder partituur, zo maar gewoon op het gehoor (en met Elly aan zijn zijde, dat dan weer wel).
Het internationale publiek (Belgen, Fransen, Hollanders en welgeteld één Engelse die ook nog eens half Schots is, al weet ik niet precies welke helft) genoot met volle teugen. En dan niet alleen van de wijn.
Kortom, familie Brieffies-Mathot-Valentijn-Fontaine, BEDANKT!!!

woensdag 10 oktober 2012

Old Shatterhand en Winnetou

Traditiegetrouw heeft zich in de eerste week van oktober op Bellevue weer ons eigen bescheiden trekzakfestival ontrold.
Met ruim twintig feestgangers walsten we van het eerste tot het laatste deuntje. Ik zou daar gloedvol over kunnen schrijven. Met verhalen rond het thema 'het Wilde Westen' dat dit keer centraal stond bijvoorbeeld. Inclusief Winnetou en Old Shatterhand en de paarden in de kraal. Over hoe zelfs het kippenhol tot logement werd verbouwd om iedereen onderdak te bieden. Met recensies over het geweldige eten en drinken dat de keukenploeg onder leiding van Elly en vriendin Alexandra, met als hulpjes Jochum en Tèke, voorschotelde. Over de mooie muziek die harmonicadocent Frans Tromp uitzocht en die we vrijdag ten gehore brachten in een tjokvolle bistro Moux-sur-Mer. Of tot slot over het optreden van Dolly Parton, dat explosief eindigde.
Maar dat ga ik allemaal niet doen. Want er was ook een poëet bij - Otto Zaagsma uit Heerhugowaard - die de hele week in één leuk puntdicht ving. Bij dezen dus.

Komt vrienden in de ronde.
Minnaars van balg en knop
We zitten hier in de bistro.
Jur stookt de kachel op.
De wijnfles gaat al soepel rond
en fijne kost vult onze mond.
We zijn hier voor de achtste keer.
Vanmorgen was het kloteweer.

De keuken is van hoog niveau
Met Elly als cheffin.
Al heb je nog zo’n straf dieet,
zij kookt met goeie zin.
Zo’n suikervrije geitentaart
Die vindt je nergens op de kaart.
Ook als je niet alles eten mag
is het genieten; elke dag.

Zij geeft leiding aan een ploeg
Ervaren vaklui. s’Morgens vroeg,
voor dag en dauw al uit hun bed.
Want de koffie moet gezet.
Alex, Jurriaan en Leen,
Jochem en - wat later - Téke.
Terwijl in ons warme bedje
de nacht proberen op te rekken.


En dan het artistieke deel
Verzorgd door Maitre Frans.
Zijn al dan niet becijferde
papier geeft ons de kans,
om ons ongelofelijk talent
in klanken om te zetten.
Geen simpel muzikaal behang.
Een groep met slechts solisten,
maar een orkest met samenhang.
Alsof wij dat niet wisten!

De wederhelft van Frans is Toos
Ook al zo’n notenbolleboos.
Werkt zich te pletter voor ons allen.
Ze is laatst van haar fiets gevallen.
Riep na de klap “niks aan de hand”
Loopt sindsdien in een gipsverband.
Maar schulden op je drankenlat
Int ze nog flitsend met eén jat.
Ze hoeft zich dus niet te vervelen.
Al zou ze liever trekzak spelen.

Woensdagavond: Wilde Westen.
Ieders creativiteit
heeft, zo is maar weer gebleken
tot een superfeest geleid.
Long Tall Liz en Push-Up Sylvie,
vast geen dames van “ik wil nie”
konden met hun gulle charme
menig cowboyhart verwarmen.

We dansten met z’n allen line.
Achteraf wel kramp en pijn,
maar met een borrel of een biertje
“wel een streepje op ’t papiertje”
was daar overheen te komen.
Dus nog een extra neut genomen.
En blijft je lijf nog protesteren?
Dan wil Téke wel masseren.


Al is het feest nog niet voorbij.
Dit is een mooi moment voor mij
U om een ruim applaus te vragen
voor iedereen die deze dagen
z’n steen royaal heeft bijgedragen.
Aan een week vol lol en spel.
In het huis van Jur en El.
Tot slot, beste aanwezigen
dank ik U allen zeer
dat U hebt willen luisteren.
En…. Morgen wordt het prachtig weer!